Stoppen met ijshockey

‘’Tijdens een wedstrijd werd ik met een bodycheck tegen de boarding geduwd. Mijn schouder schoot uit de kom, dat was een uiterst pijnlijke ervaring. Met fysiotherapie en krachttraining probeerde ik de boel aan te sterken, maar het mocht niet baten. Mijn schouder bleef regelmatig uit de kom schieten. Ook bij mijn werk als schilder had ik er ontzettend veel last van. Ik zag het niet meer zitten en wilde eigenlijk stoppen met ijshockey. Maar gelukkig is de club voor mij verder gaan zoeken. Uiteindelijk kwamen ze uit bij ViaSana in Mill.”

Het ijs niet meer op

Jay rees af naar de gespecialiseerde kliniek in Mill. Maar hoop op een goed resultaat had hij na maanden van trainen zonder resultaat niet meer. Na een MRI-scan bleek dat Jay een deel van zijn schouderkapsel had afgescheurd. Opnieuw een forse tegenvaller want daardoor mocht hij het hele jaar het ijs niet meer op. Alleen een scopische bankart repair, oftewel een kijkoperatie aan de schouder, kon een oplossing bieden. “De dokter had vertrouwen dat een operatie zou helpen. Dus daar ging ik in mee en ik besloot mezelf te laten opereren.” Drs. Jur Vellema vult aan: “Problemen van schouderinstabiliteit behandelen we veel in ViaSana. Ons eerste doel is om te zorgen dat na de operatie de schouder niet meer uit de kom gaat. Daarnaast proberen we te zorgen dat de cliënt zo goed mogelijk terug komt op zijn oude niveau van sport of werk. In het geval van Jay zijn we daar heel goed naar op weg.”

Revalideren

Na de operatie volgde een revalidatieprogramma van een aantal maanden. Die verliep goed maar het was wel afzien voor Plamont: “De eerste zes weken moest ik een immobilizer zodat mijn schouder echt in rust kon herstellen. Dat viel wel tegen want met dat ding om kon ik mijn arm niet bewegen. Ook ’s nachts moest ik hem om houden waardoor ik alleen op mijn rug kon slapen.” Na acht weken mocht Jay de immobilizer afdoen en sinds die tijd werd het resultaat van de operatie steeds zichtbaarder. “Na al die tijd in die immobilizer was ik wel al mijn kracht kwijt, maar ik kon mijn schouder tenminste weer voor de volle 100% bewegen. En dat was voor de operatie echt niet mogelijk.”

Teamgevoel

“Nu ben ik alweer een aantal maanden bezig met fysiotherapie en ga ik ook weer naar de sportschool om mijn schouder en arm sterker te maken. Bij de laatste controleafspraak was de dokter erg tevreden. Maar het ijs mag ik de komende weken van de dokter helaas nog niet op.“ De talentvolle topsporter blijft de komende weken aan de kant zitten en toekijken bij trainingen en wedstrijden. “Dat vind ik wel lastig omdat het erg goed gaat met de club, ik wil daar mijn bijdrage aan leveren. We doen weer mee bij de beste teams en hebben zelfs de bekerfinale gewonnen. Maar gelukkig voel ik de steun van de club en mijn teamgenoten. Dat maakt het wachten een stuk dragelijker.” Aldus de gretige Plamont.