Zelf ben ik in 2007 geopereerd, maar omdat een vriendin van mij onlangs door een verkeerde ruggenprik uitval verschijnselen kreeg in haar benen, heb ik haar aangeraden om te kijken of Viasana haar kan helpen. Daarnaast lees ik ook regelmatig de nieuwe patiëntervaringen, ik vind het leuk dat ViaSana haar patiënten de mogelijkheid biedt om hun verhaal te vertellen. Vandaar ook dat ik mijn ervaring wil delen.

U zegt dat u vier jaar lang pijn in uw rug had, zijn er zaken die u daardoor niet meer kon (sport, hobby's,etc?)

Ja ik werkte indertijd als stewardess voor een nederlandse luchtvaart maatschappij, mijn werk kon ik door de rugklachten niet langer uitvoeren. Indertijd had ik ook mijn eigen paard, mijn grote trots, waar ik weinig plezier meer aan kon beleven. Ik reed wel nog af en toe maar de pijn na het rijden was te groot om dit nog langer te kunnen beoefenen. Andere sporten zoals skiën en dansen deed ik nog af en toe maar dan alleen als ik van tevoren pijnstillers innam. De dagelijkse dingen werden ook erg door mijn rugpijn belemmerd, echter leer je min of meer aanpassingen te doen wanneer je altijd pijn hebt, alhoewel het nooit went.

Hoe bent u uiteindelijk bij ViaSana terecht gekomen?

Nadat ik een tijd lang onder behandeling ben geweest bij een fysiotherapeut kwam ik door mijn verhuizing terecht bij een nieuwe huisarts. Hem heb ik verteld dat ik al jaren last had van rugpijn en deze huisarts heeft mij doorverwezen voor een MRI naar het streekziekenhuis. In de periode tussen het maken van de MRI en het wachten op de uitslag kreeg ik steeds meer klachten. Zo kreeg ik o.a. nog minder controle over mijn blaas en werd opstaan in de ochtend steeds moeilijker. Op een goede dag, 3 dagen voordat ik de uitslag zou krijgen van de MRI-scan zat ik in de auto op de snelweg en kon ik mijn gaspedaal en rem niet meer voelen. Dat was het moment waarop de paniek enigszins toesloeg. Ik heb toen 3 dagen thuis gelegen met zware pijnstillers en mocht uiteindelijk op dag 4 voor de uitslag naar het ziekenhuis. De neuroloog die mij toen heeft geholpen vertelde mij dat er niets op de MRI te zien was en dat ik zes weken op bed moest gaan rusten. Tevens adviseerde hij mij opnieuw fysiotherapie te nemen. Mijn toenmalige vriend was zelf fysiotherapeut en vertrouwde de uitspraak van de neuroloog niet. Hij heeft toen via een oud collega contact opgenomen met Viasana en we mochten direct langs komen. Al liggende op de achterbank van de auto heeft hij mij naar de kliniek gebracht alwaar we werden ontvangen door Prof. Dr. Bernsmann. Diezelfde middag is er nog een MRI scan gemaakt en kreeg ik de diagnose van een dubbele hernia en sequester te horen. Ook werd mij direct verteld dat uitstellen van de operatie geen optie zou zijn en dat ik de volgende dag al geopereerd kon worden. Vanaf dat moment is alles erg snel gegaan. De dag erop mocht ik terugkomen en werd ik al geopereerd.

Hoe heeft u het verblijf in de kliniek ervaren?

De dag van de operatie was erg goed geregeld. Ik kreeg een eenpersoonskamer en werd voorbereid op de operatie, het personeel heeft mij enorm goed begeleid. Je bent toch altijd een beetje zenuwachtig voor een operatie maar iedereen was erg vriendelijk en behulpzaam. Erg fijn vond ik het ook dat het mogelijk was voor familie en partner om in het naast gelegen hotel te kunnen overnachten. Dit scheelde een behoorlijke rit voor mijn moeder en mijn vriend terug naar huis. Na de operatie en eenmaal wakker en weer terug op mijn kamer voelde ik al gelijk een enorme verbetering. Ik had geen pijn in mijn rug en been, iets wat ik al een hele tijd niet had gevoeld. De volgende dag was echt een verademing, ik kon staan zonder pijn in mijn benen! Uiteindelijk ben ik na één nacht opname met goede instructies over het dragen van mijn steunkousen en de trombosespuitjes die ik mezelf moest toedienen, weer naar huis gegaan.

Hoe verliep uw revalidatie (hoe lang duurde het?)

Mijn revalidatie is mij alles meegevallen, zelfs nu nog zeg ik: "als dit mij nog een keer overkomt zou ik direct weer kiezen voor een operatie". De eerste 2 weken waren zwaar, met name omdat ik van nature een actief en bewegelijk persoon ben. Ik ben niet iemand die graag stil zit of ligt en nu moest ik mij natuurlijk aan de voorschriften houden. Je mag en kan niet veel, alleen even zitten tijdens het eten en kleine stukjes lopen. Al gauw merkte ik dat ik met behulp van de rugbrace die ik tijdelijk om had dat ik meer bewegelijkheid kreeg, op dat moment kon ik langere stukjes lopen en in week 3 zat ik voor het eerst weer op de fiets bij de fysiotherapie. Vanaf dat moment kon ik steeds meer, wandelen, fietsen het ging allemaal steeds beter. Na 6 weken ben ik weer begonnen met mijn werk, hetzij halve dagen omdat ik in de binnendienst een zittend beroep had maar binnen 2 weken had ik dit opgebouwd naar hele dagen. Na 8 weken zat ik voor het eerst weer op mijn paard, dat was werkelijk een heerlijk gevoel.

Wat kunt u nu weer en hoe lang heeft dit geduurd?

Eigenlijk kan ik nu alles weer en dat was, vond ik zelf, al vrij snel na de operatie. In het begin ben je wat voorzichtig maar naarmate je merkt dat er niets meer aan de hand is word je steeds vrijer. Ik kan weer sporten, tillen en mijn dagelijkse bezigheden uitvoeren. Een van de passies die ik heb, is dansen, ook dat kan ik tegenwoordig gewoon weer allemaal, een avondje salsa dansen draai ik mijn hand niet voor om. Ook de ski vakantie van afgelopen januari was fantastisch, het geeft mij een heerlijk vrij gevoel, eindelijk kan ik alles weer doen wat ik altijd al graag deed voordat ik rugklachten had!